Wat voorafging..

 

Het leek wel of de herfst ijlings een einde wou maken aan de mooie zomer van 2009, zo stormachtig was het die vrijdag 28 augustus. En dat op de vooravond van mijn eerste fietsweekend met De Sippels naar Picardie, het kon niet waar zijn!

En ik was er al niet helemaal gerust in: vragen als hoe gespierd een sippelkuit wel zou zijn, hoe heuvelig een ‘licht heuvelend’ landschap, spookten door mijn hoofd.

Het stoute idee om stiekem een elektrische fiets aan te schaffen, heb ik toch maar laten varen. 

 

Zaterdag 29 augustus 2009 : Quiévrain – Bavay – Solemnes – Caudry – Wambaix 

 

Nachtmerries over de man met de hamer bleven gelukkig uit, zodat ik toch niet al te belabberd aan de start verscheen te Quiévrain, En warempel: het weer was er merkelijk op verbeterd, goed genoeg om de duiven te lossen, en dus ook ons. De ‘goei connecties’ die Polle naar eigen zeggen met hierboven had, waren niet uit de lucht gegrepen. Of juist wel.

Na een korte kennismaking, maakten we de aftrap richting La Douce France. Aan het kruispunt met de Chaussée Brunehaut in Bavay hielden we onze eerste koffiestop, aan de voet van het standbeeld van Brunhilde van Austrasie. Deze energieke madam, die leefde van 534 tot 613, zou volgens de legende nogal wat heerwegen op haar palmares hebben staan.

We vervolgden onze weg door het mooie woud van Mormal, aten ons boterhammekes  aan een idyllische vijver aldaar, en doorkruisten afwisselend klimmend en freewheelend het één na het ander liefelijke Noord-Franse dorpje. Overal waar we passeerden, werden we verwonderd nagekeken en zelfs gefotografeerd. Was het de outfit van ons 16-koppige gezelschap, de tandem met Polle en Frie, de mountainbike van Martine of de ligfietsen van Marc en Agnes, die de aandacht trokken? Wellicht moet de combinatie van dat alles een bijzonder schouwspel geweest zijn.

In Solemnes bleek het vinden van een zonnig terrasje niet zo’n gemakkelijke opdracht, maar na wat zoeken vonden we een etablissement dat aan al onze voorwaarden voldeed. Het plaatselijke Jenlain-biertje viel in de smaak, voor sommigen was zelfs een tweede nodig om de dorst te lessen. Maar zoals het aloude gezegde luidt ‘Als het bier is in de man .. wegen de laatste loodjes het zwaarst’.  Margrietje, here we come, maar eerst nog even stoempen!

Een beetje later dan voorzien, kwamen we toe ten huize Marguerite. Goei connecties hebben Pollevelo en Luc Lioen zeker, niet alleen met ‘hierboven’, ook bij Marguerite werden we warm onthaald. 

Genietend van een lekker avondmaal, maakten we kennis met een groep tri- en duatleten die zondag zouden deelnemen aan een wedstrijd in Wambaix.

Ondanks de 90 km in de benen, konden de dapperste Sippels het toch nog opbrengen even na te praten voor het slapengaan.

 

 

Zondag 30 augustus 2009 : Wambaix – Carnières – Iwuy – La Flamengrie – Quiévrain 

 

Hadden we het wat te bont gemaakt en was het uit wraak dat de triatleten ons middenin de nacht lieten meegenieten van hun luidruchtige ‘ochtend’rituelen, wat later gevolgd door die hunner dames? We zullen het nooit weten.

Niks aan te doen, een klop op de deur door Polle noopte ons op te staan, voor de terugrit naar Belgie. De dag kondigde zich zo mogelijk nog zonniger aan. Na een hartelijk afscheid van Marguerite, vatten we de terugweg aan, ditmaal over een soms iets minder comfortabel wegdek. De snelheid werd merkelijk naar beneden gehaald door de hobbelige wegen, met kiezeltjes bezaaid, en af en toe klonk het ‘kerekewere’. 

Op een bepaald moment moesten we ons zelfs te voet een weg banen door het hoge gras. Luc stelde vast dat er ook na Brunhilde, en ook na het uitgiftejaar van zijn kaart, nog meer wegenbouwkundigen aan het werk waren geweest.

De onderweg gekochte taartjes door de jarige Tijn(?), overleefden dit hindernissenparcours wonderwel, en werden aan de kapel van Haspres broederlijk verdeeld. 

De banden van Marc’s ligfiets daarentegen sputterden tegen, en gaven er beurtelings de brui aan. Geen nood, de banden werden vakkundig hersteld en vervangen, en we konden weer verder.    

In La Flamengrie werden enkele van de vele grenspalen, die herinnerden aan de oude  Oostenrijks-Franse grens, gretig gefotografeerd.

Vooraleer het allerlaatste stukje van de fietstocht aan te vatten, werd dit fantastische weekend afgesloten met een afscheidsdrink aan het kasteel van Roisin. Bedankt Polle en Luc voor de organisatie, en de ‘goei connecties met hierboven’ die voor 2 dagen stralend fietsweer zorgden. En ook bedankt alle anderen, omdat ik deel mocht uitmaken van jullie sympathieke gezelschap! 

 

Liever verdwaald dan snel

Verslag fietstocht 29 en 30 augustus 2009 Noord-Frankrijk

Bedoeling van de duiven die gelost worden in Quiévrain is dat ze zo vlug mogelijk terug naar hun hok vliegen en de snelste duif wint.  Op de laatste zaterdag van augustus werden in de voormiddag aan het station van Quiévrain voor één keer echter geen duiven gelost.  Wel de zestien deelnemers die zich hadden kunnen inschrijven voor de tweedaagse fietstocht in Noord Frankrijk. Meer mensen hadden belangstelling getoond, maar helaas de capaciteit van de overnachtingsplek "Les Marguerites"  liet dit niet toe.

Zaterdag 29 augustus 2009. Begeleiders Paul Delerue en Luc  Lioen nemen een gevarieerd peloton op sleeptouw langs een golvend en rustig parcours in de streek van het Fôret de Mormal.  Na 90 kilometer omzwervingen komt het gezelschap vrolijk aan in de gîte van Marguerite Becquet te Wambaix.  De ontvangst is buitengewoon hartelijk en het avondeten om duimen en vingers van af te likken.  De gîte wordt gedeeld met deelnemer van de triatlon van Cambrai.  Op hun programma staat 's anderdaags 3,8 kilometer zwemmen, 180 kilometer fietsen en 42 kilometer lopen. 

Zondag 30 augustus 2009. Het is eerder een slow travel doen en laten.  "In-team" fietsen we zondag 75 kilometer bij elkaar.  We nemen de tijd om te kletsen en bij te praten. De stafkaart is van iedereen en we corrigeren waar nodig. Wanneer de fietspaden het laten afweten stappen we met plezier af.  Frie en Greet geven tussendoor een demonstratie 3 meter zwemmen. We rijden af en toe zalig verkeerd. Wachten ontspannen op elkaar. Plakken een platte band. Filosoferen en spieren en zielen worden gemasseerd. We genieten van de zon en de picknick,  maar botsen ook op te talrijke soldatenkerkhoven en oorlogsmonumentjes. De vier lekkere frambozentaartjes van Tijn worden in vier verdeeld. Ondertussen organiseren we een zoektocht naar vergeten grenspalen. En verkiezen een royaal terras om lokaal bier te proeven boven een vroegere trein terug. 

Deelnemers aan deze fietstocht: Agnes, Frie, Greet, Lief, Martine, Nadine, Jacques, Johannes, Ferdinand, Luc, Luc, Marc, Michel, Paul, Tijn, Yves.